Bhagalpur : બે ગામના 27 લોકોની હત્યા,ખૂની ખેલનું કારણ જાણી નવાઈ લાગેશે

• ભાગલપુરમાં વીજળીના થાંભલા માટે 27 હત્યાઓ થઈ.
• ૧૯૯૧ થી ૨૦૧૯ સુધી, બંને ગામો વચ્ચે લોહિયાળ સંઘર્ષ ચાલુ રહ્યો.
• સંઘર્ષમાં ઘણા લોકોને આજીવન કેદ અને મૃત્યુદંડની સજા

Bhagalpur: બિહારના ભાગલપુરના કોઈલી અને ખુઠા ગામમાં 1991 થી 2019 સુધી વીજળીના (Bhagalpur electricity figh)થાંભલા માટે લોહિયાળ સંઘર્ષ ચાલુ રહ્યો હતો. જેમાં 27 લોકો માર્યા ગયા અને અમુકને આજીવન કેદની સજા ફટકારવામાં આવી હતી. આ વિવાદથી ગામનો વિકાસ અટકી ગયો. ભાગલપુરનો લોહિયાળ રમતો સાથે લાંબા સમયથી સંબંધ રહ્યો છે. ભાગલપુર માત્ર રમખાણો અને આંખમાં ઘા નાખવાની ઘટનાઓ માટે જ નહીં, પણ વીજળી માટેના સંઘર્ષ માટે પણ જાણીતું છે.

વીજળીના થાંભલા માટે 27 હત્યાઓ !

આજે તમે વીજળીનું મહત્વ સમજી રહ્યા નથી. ભાગલપુરમાં વીજળી પડવાથી લગભગ 27 મૃતદેહો પડ્યા હતા. આ લડાઈ વીજળીના થાંભલા માટે શરૂ થઈ હતી અને લગભગ બે દાયકા સુધી ચાલુ રહી અને એક પછી એક લગભગ 27 હત્યાઓ થઈ હતી. આ વાર્તા ભાગલપુરના કોઈલી અને ખુઠા ગામોની છે. જ્યાં આ લોહિયાળ સંઘર્ષ થયો હતો.

થાંભલો ઊભો કરવા અંગે વિવાદ થયા

હકીકતમાં,જ્યારે સ્થાનિક એક પણ વ્યક્તિ આ કહેવા તૈયાર ન હતો. બધાએ એક જ વાત કહી જૂના ઘા ફરીથી ખોલશો નહીં. પણ પછી અમે પીડિતાના પરિવારને મળવા ગયા, જેમના ઘરની નજીક એક જૂથ ગોળીબાર કરી રહ્યું હતું. આમાં તેના પિતાએ પણ જીવ ગુમાવ્યો. તેમણે કહ્યું કે આ વાર્તા 1991ની છે, જ્યારે બે ગામો વચ્ચે ફક્ત એક થાંભલા માટે લડાઈ થઈ હતી. જ્યારે મૂછોનું યુદ્ધ શરૂ થાય છે, ત્યારે તેનો અર્થ એ થાય કે સર્વોપરિતા માટેનું યુદ્ધ શરૂ થઈ ગયું છે. તેણે કહ્યું કે જ્યારે મારા ગામમાં આ વાર્તા બની ત્યારે હું ફક્ત 9 થી 10 વર્ષનો હતો. તે સમયે, ગામમાં પહેલી વાર વીજળી આવી રહી હતી. લાલુ યાદવ મુખ્યમંત્રી હતા અને કોઈલી ગામમાં તળાવ પાસે વીજળીનો થાંભલો પડ્યો હતો, પરંતુ કેટલાક લોકોએ રાત્રે તે થાંભલો ચોરી લીધો હતો. આ પછી વિવાદ વધ્યો. કોઈલી ગામના લોકોએ ખુઠા ગામના લોકો વિરુદ્ધ FIR નોંધાવી. આ પછી, બંને વચ્ચે વિવાદ વધ્યો અને જ્યારે થાંભલો લગાવવાનો સમય આવ્યો, ત્યારે તેઓ એકબીજા સાથે લડવા લાગ્યા. બંને ગામના લોકોએ કહ્યું કે જે જીતશે તે પોતાની જગ્યાએ થાંભલો લગાવશે. બંને ગામના લોકો ગામથી માત્ર 150 મીટર દૂર ચિચોરી તળાવ પાસે ભેગા થયા અને ઝઘડો શરૂ થયો.

આ પણ  વાંચો -Mehul Choksi : ભાગેડુ મેહુલ ચોક્સીની કરોડની સંપત્તિની થશે હરાજી,મુંબઈ કોર્ટે આપી મંજૂરી

દિવસ-રાત ગોળીબાર ચાલુ રહ્યો

પહેલી વાર આ લડાઈ ચિચોરી પોખરથી શરૂ થઈ રહી છે. એક પક્ષ આ તળાવ પાસે અને બીજો હાલના વડા દેવેન્દ્ર યાદવના ઘરની નજીક ભેગો થાય છે. દેવેન્દ્ર યાદવ કહે છે કે સવારથી બંને ગામમાં ગોળીબાર શરૂ થયો હતો. બંને બાજુથી રાઇફલ, મસ્કેટ અને અન્ય હથિયારોનો ઉપયોગ કરીને ભારે ગોળીબાર શરૂ થયો. દેવેન્દ્ર યાદવ કહે છે કે આખો વિસ્તાર ગોળીઓના અવાજથી ગુંજી રહ્યો હતો. બંને બાજુથી ભારે ગોળીબાર થયો. રાત્રે પણ બંને ગામોમાં ગોળીબાર ચાલુ રહ્યો. પોલીસને આ અંગે માહિતી મળી પણ પોલીસ પણ ગામમાં પ્રવેશી શકી નહીં. તે દિવસે, 21 એપ્રિલ 1991 ના રોજ, ચિચોરી પોખર નજીક ગોળીબારથી રણજીત યાદવ નામના વ્યક્તિનું મૃત્યુ થયું, ત્યારબાદ આ દુશ્મનાવટ વધુ વધી ગઈ.

આ પણ  વાંચો -સત્ય હંમેશા બહાર આવે છે-Jyotiraditya Scindia, Digvijay Singh ના નિવેદન પર કર્યુ હલ્લાબોલ

બંને ગામ એકબીજાના લોહીના તરસ્યા બન્યા

આ હત્યા પછી, બંને ગામ એકબીજાના લોહીના તરસ્યા બન્યા. જ્યાં પણ તક મળી, ત્યાં હુમલો કરવામાં આવ્યો. પહેલી હત્યા 21 એપ્રિલ 1991ના રોજ રણજીત યાદવની થઈ હતી, 2 જુલાઈ 1992ના રોજ નિરંજન યાદવ પર ટ્રેનમાં બોમ્બથી હુમલો કરવામાં આવ્યો હતો. 18 જાન્યુઆરી 1993ના રોજ નરસિંહ યાદવની ગોળી મારીને હત્યા કરવામાં આવી હતી, 30 જૂન 1994ના રોજ બ્રહ્મદેવ, કુંજબિહારી અને કપિલદેવ યાદવની હત્યા કરવામાં આવી હતી. 8 ડિસેમ્બર 1995ના રોજ સૂર્યનારાયણ યાદવની ગોળી મારીને હત્યા કરવામાં આવી હતી. 17 ફેબ્રુઆરી 1996ના રોજ દુર્યોધન યાદવની હત્યા કરવામાં આવી હતી, 7 નવેમ્બર 1997ના રોજ દૌની યાદવની ગોળી મારીને હત્યા કરવામાં આવી હતી. 14 ઓક્ટોબર 2000ના રોજ સંધીર યાદવની 4 જુલાઈ 2000ના રોજ ગોળી મારીને હત્યા કરવામાં આવી હતી. આ વલણ 2019 સુધી ચાલુ રહ્યું. આ દુશ્મનાવટને કારણે 2016માં જેલમાંથી મુક્ત થયેલા ગણેશી યાદવની 2019માં ગોળી મારીને હત્યા કરવામાં આવી હતી. તેમણે કહ્યું કે આ સમગ્ર કેસમાં 27 લોકોને આજીવન કેદની સજા ફટકારવામાં આવી હતી. એકને ફાંસીની સજા ફટકારવામાં આવી હતી પરંતુ હવે લગભગ તમામ લોકોને નિર્દોષ જાહેર કરવામાં આવ્યા છે અને મૃત્યુદંડની સજા પણ પાછળથી બંધ કરવામાં આવી હતી.

આનાથી ગામનો વિકાસ અટકી ગયો

દેવેન્દ્ર યાદવ કહે છે કે તે સમયે જે કંઈ બન્યું તે ફક્ત અજ્ઞાનતા અથવા શિક્ષણના અભાવે થયું. પરંતુ આ કારણે ગામ ઘણું પાછળ રહી ગયું. તેમણે કહ્યું કે જો આવું કંઈક થાય છે તો વાતચીત દ્વારા મામલો ઉકેલવો જોઈએ. ગામનો વિકાસ સંપૂર્ણપણે ઠપ્પ થઈ જાય છે.