Raj Kapoor:અમદાવાદના બૂટપોલિશવાળા રાજુ સાથે અલૌકિક સંબંધ-2
Raj Kapoor ની સંગમ ફિલ્મ (1964) રિલીઝ થઇ. રાજુભાઈને રાજસાહેબ જેટલો જ નશો હતો. સંગમ ફિલ્મે સિલ્વર જ્યુબિલી....અને ગોલ્ડન જ્યુબિલી પણ ઉજવી. રોજના ચાર શો લેખે ૫૦ અઠવાડિયાના શો ગણો..૧૩૦૦ શો થાય. આજની પેઢીને એ લોકપ્રિયતા નહિ સમજાય. પચાસમા વિકમાં પણ ટિકિટ માટે ઓળખાણ લગાવવી પડતી યા તો લાંબી લાઈનમાં ઉભા રહી લાલાના દંડા ને છણકા ખમવા પડતા.એ સમયે કોઈ થિયેટરનો મેનેજર કે લાલો કે બુકીંગ ક્લાર્ક ઓળખે તે સ્ટેટસ ગણાતું...
રાજસાબને રાજુનો અભાવો સાલતો
હવે તમને થશે કે રાજુભાઈ ફિલ્મ સંગમમાં રાજુભાઇ બુટપોલિશ વાળા ક્યાં ?? એ તો અમદાવાદ જ હતા પણ મુંબઈ નહોતા જઇ શક્યા....એમને TB થયેલો. એ વખતે ટીબી રાજરોગ ગણાતો.
રાજસાબને પણ રાજુનો અભાવો સાલતો હતો.એમણે રાજુના સરનામે એક પત્ર પણ લખેલ.RK FILMSના લેટરહેડ પાર લખેલો એ પત્ર રાજુએ મઢાવીને એમના થડે મુકેલ. પણ એ ખુદ્દાર હતા.નહીંતર રાજકપુર એની સારામાં સારી સારવાર કરાવત.
ગોલ્ડન જ્યુબિલીની ઉજવણી માટે RK અમદાવાદ આવેલા.એમનો કાર્યક્રમ ભરચક હતો.ગુજરાત સમાચારનું ચિત્રલોક સીને સર્કલ ચાલતું એમાં રાજસાહેબ હાજર રહેવાના હતા.
રાજ્રકપુર રાજૂ બુટપોલિશ વાળા પાસે
અમદાવાદ આવીને રાજકપુરે પહેલું કામ મણિનગર જવાનું કર્યું. મણિનગર સ્ટેશનની ફૂટપાથ પણ અચાનક Raj Kapoor -RK ને જોઈ ઓઝપાઈ ગઈ. રાજુને તો સપનેય ખ્યાલ ક્યાંથી હોય કે એનો આરાધ્ય સાવ અચાનક આવશે?? . એ કઈ સમજે એ પહેલા તો ગાડીમાંથી રાજકપુર ઉતર્યા અને એની પાસે નીચે બેસી ગયા.એના સમાચાર પૂછ્યા.રાજૂ એમના ખોળામાં માથું નાખી રડી પડ્યો. રાજસાબે એની પીઠ પસવારી સાન્ત્વન આપ્યું.(બીજા દિવસે અખબારો આ સમાચારથી છલકાઈ ઉઠ્યા.
રાજુને ગોલ્ડ મેડલ
રાજસાહેબે રાજુને એક ગોલ્ડ મેડલ આપ્યો. શાનો? તો કહે સંગમની ગોલ્ડન જ્યુબિલી નીમીત્તે ફિલ્મ સાથે સંકળાયેલ દરેક કલાકાર-કસબીને એનાથી નવાજ્યા હતા.પણ એમાં રાજુ ક્યાં? “હર દિલ જો પ્યાર કરેગા..” ગીતમાં રાજુભાઈ હતા જ ને!!! મજાની વાત એ હતીકે રાજસાહેબના કાફલાને તો આ કૌતુકમાં કઈ ખબર ન પડી -સિવાય એમના સેક્રેટરી ગર્ગને. રાજુને મળી રાજકપુરનો કાફલો ગયો.
ભીડ એકઠી થઇ જાય એ સ્વાભાવિક હતું .રાજુ એક દિવસ માટે મણિનગરનો હીરો બની ગયો. રાજુને એક વાતનું દુઃખ થયું કે માત્ર ગોલ્ડમેડલ ??
હજી આશ્ચર્ય બાકી હતું
બીજા દિવસે એક ગાડી રાજુ પાસે આવી. એ ગુજરાત સમાચારની ગાડી હતી.રાજુને બેસાડી એ વખતના ટીબી સ્પેશ્યાલીસ્ટ ડો.આર.બી.પટેલ પાસે લઇ જવામાં આવ્યો...વ્યવસ્થિત સારવાર ચાલુ થૈ. રાજુને જ્યારે જાણ થઈકે આતો એના આરાધ્ય રાજકપુરની ગોઠવણ હતી.રાજુ ધીમે ધીમે સાજો થઇ ગયો અને મુંબઈ આવજા કરતા થઇ ગયો.
સમય વીતતો ગયો.....રાજકપૂરે એની મહાત્વાંકાંક્ષી ફિલ્મ ‘મેરા નામ જોકરનું શૂટિં’ ચાલુ કર્યું. એ દરમ્યાન રાજુ એકબે વાર મુંબઈ જઇ આવ્યો...અને ...લોકોને જોકરના શૂટિંગની ભવ્યતાની વાત કરતાં એ થાકતો નહીં..
ફિલ્મ રિલીઝ થઇ વખણાઈ પણ ચાલી નહીં....રાજુ વ્યથિત હતો.રાજસાહેબને મળવું હતું પણ હિંમત ચાલતી નહોતી. રાજસાહેબને મોટી ખોટ ખમવી પડી હતી એ તો અખબારોથી જાણેલું...ન રહેવાયું.એક દિવસ એની મરણમૂડી (માંડ ૬૦૦ રૂપિયા)લઇ એતો ગયો મુંબઈ..
ઘાયલ છે પણ સિંહ છે
સ્ટુડિયો સાવ સુનો હતો..રાજસાહેબ ઓફિસમાં બેઠેલા. સામે શૈલેન્દ્રજી અને બીજી એક વ્યક્તિ બેઠેલી...રાજુભાઈતો અવાચક!! એક સમયે દરબાર ભરાતો -આજે માત્ર બે જણ? એ તો ત્યાંજ રડી પડ્યો...રાજકપૂરે એને સમજાવ્યો કે ઘાયલ છે પણ સિંહ છે...રાજુને બે ત્રણ દિવસ રાખ્યો.વિદાય વખતે રાજસાહેબ એને કઈને કઈ આપતા.આ વખતે સોની નોટ રાજુ સામે ધરી.રાજુએ લેવાની ના પાડી.અને સંકોચ સાથે એના 600 રૂપિયા ટેબલ પર મુક્યા. કહ્યું -સાબ,આપ ઘાટે મેં હૈ.આપ એ રખિયે...રાજકપુર જેવો ભડ માણસ રડી પડ્યો. કહ્યું-મેરા સાથ સબ ને છોડ દિયા એક તું હી હૈ જો મુઝે અપના સમઝતા હૈ.પૈસે રખ...તેરે કામ આયેંગે.આજ મુઝે laga કોઈ મેરા અપના હૈ.(આ વાત શબ્દશઃ રાજુએ કહેલ છે)..પછી તો બોબી આવી અને રાજકપૂર સિંહ છે તે સાબિત થયું .
1988 ના મેં મહિનાની 24 તારીખ. દિલ્હીમાં રાષ્ટ્રપતિના હાથે ફિલ્મ્સનું સર્વોચ્ચ સન્માન -દાદા સાહેબ ફાળકે એવોર્ડ લેવા રાજસાહેબ દિલ્હી ગયેલ.સાથે કાળ પણ ગયેલ.
સમારંભમાં જ રાજસાહેબને અસ્થમાનો એટેક આવ્યો.રાષ્ટ્રપતિએ પ્રોટોકોલ તોડી રાજકપૂરની બેઠક સુધી જઇ એમણે સન્માન્યા.પણ તબિયત નાજુક હતી.તાત્કાલિક એમને એઇમ્સમાં દાખલ કરવામાં આવ્યા....સમગ્ર દેશનું મીડિયા રાજકપૂરની માંદગી જ કવર કરતુ રહ્યું.
રાજુના હાથમાં રાજુનો હાથ હતો
અમદાવદ રાજુને ખબર પડી.એ તો પહોંચ્યો દિલ્હી.પૂછતો પૂછતો એઇમ્સ પહોંચ્યો.રાજસાહૅબ ઇન્ટેન્સિવ કેરમાં હતા.રાજુને અંદર જવા કોણ દે? ત્રણ દી લગી ખાધાપીધા વગર કોરીડોરમાં બેસી રહ્યો...રાજસાબનાં સગાવ્હાલા બધા હાજર હતા.રાજુ એમને રાજસાબના સમાચાર પૂછતો.મોટા ભાગે એ અવગણાતો...પણ કપૂર કુટુંબમાં એક સજ્જન પણ હતા-શશિકપુર. શશીજી રાજુને એક વાર માસ્ક પહેરાવી વૉર્ડમાં લઇ ગયા.રાજકપુરના મોઢે Oxygen માસ્ક હતો.રાજુને જોતા જ માસ્ક હટાવવા ગયા પણ એટેન્ડન્ટે એમને રોક્યા.આંખોથી વાત થઇ...ચારે ય આંખોમાંથી આંસુ વહેતાં હતાં.... રાજુના હાથમાં રાજુનો હાથ હતો....
એ હતી બે રાજુની છેલ્લી મુલાકાત.2જી જૂન 1988. એ દિવસે ફિલ્મ્સ નો ગ્રેટેસ્ટ શોમેન –“હમ તો જાતે અપને ગામ સબ કો રામ રામ રામ” કરી ગયા.
રાજુ એમની અંતિમવિધિ માટે મુંબઈ ન જઇ શક્યો-એટલી સંપત નહોતી......પણ રાજકપુર પાસે જવા હવે ક્યાં ટિકિટભાડું ખરચવાનું હતું? ભગ્ન હૃદયે એ અમદાવાદ આવ્યો પણ ઝાઝું જીવી શક્યો નહીં.....પહોંચી ગયો રાજુ રાજુ પાસે......
આ પણ વાંચો- Raj Kapoor :અમદાવાદના બૂટપોલિશવાળા રાજુ સાથે અલૌકિક સંબંધ